Του Παύλου Δημητριάδη
- Άραγε πώς την έλεγαν εκείνην την κοπέλα που της ήρθε η κροτίδα στο πρόσωπο (από έναν αντεξουσιαστή) και χαροπαλεύει;
- Πώς λέγανε εκείνο το παιδί που οι Πακιστάνοι τον γκρεμοτσάκισαν από τον Λυκαβηττό;
- Πώς έλεγαν 'κείνο το παλληκάρι που πριν λίγα χρόνια κάτι Αφγανοί του έκοψαν το λαιμό για να πάρουν την φωτογραφική του όταν πήγαινε να δεί το νεογέννητο παιδί του;
- Πως λέγεται ο 27χρονος που προχθές τον σφάξανε κάτι "πολυπολιτισμικοί";
- Ποιά είναι τα ονόματα των 3 αξιωματικών μας που θυσιάστηκαν την νύχτα των Ιμίων; Κανένας ή
ελάχιστοι τα γνωρίζουν, ξέρετε γιατί;
- Γιατί υπάρχει φόβος! Ο φόβος του στιγματισμού! Ο φόβος της γνωστής ταμπέλας από τους επαγγελματίες "προοδευτικούς".
Στον αντίποδα εκεί που ΔΕΝ υπάρχει φόβος, καθώς η προπαγάνδα τους μας έχει κάνει πλύση εγκεφάλου και μας έχει λοβοτομήσει, θα θυμόμαστε εσαεί, και θα "τιμούμε" συγχρόνως (έστω και με το στανιό), κάποιους με τα μικρά τους ονόματα! Τον Παύλο(Φύσσα), τον Αλέξανδρο (Γρηγορόπουλο) και τον Ζακ (Κωστόπουλο).
- ΟΛΟΥΣ τους θυμόμαστε (και θα τους θυμόμαστε) ακόμα και με τα χαϊδευτικά τους γιατί ΕΤΣΙ πρέπει, γιατί ΕΤΣΙ τους αρέσει και γιατί ΕΤΣΙ θέλουν οι δήθεν "αντιφασιστικές" και δήθεν "δημοκρατικές" δυνάμεις του γελοίου κρατιδίου μας.
Η αξία της ζωής για αυτούς ΔΕΝ είναι ίδια.
- Για τους περισσότερους από εμάς η απώλεια μιάς ζωής έχει την ίδια ακριβώς αξία. Οποιοσδήποτε θάνατος για εμάς κοστίζει. Για αυτούς, τους ψυχοπονιάρηδες αριστεροφανείς, όχι.
Μάλιστα χαίρονται κιόλας απροκάλυπτα!
- Ακόμα μιά φορά αποδεικνύεται η υποκρισία τους, και η κακία τους, που με αφορμή τον θάνατο/δολοφονία του ομογενούς μας από την Β.Ήπειρο έριξαν τόση λάσπη και έβγαλαν τόσο μίσος απέναντι στον νεκρό που ούτε οι ίδιοι οι Αλβανοί δεν το σκέφτηκαν. Βγάλανε στην φόρα πληροφορίες που και οι ίδιοι οι Αλβανοί απορήσανε με την σπίλωση. Τρέξανε να προλάβουν να κατηγορήσουν άμεσα το θύμα πριν ολοκληρωθούνε οι έρευνες! Οι δικοί μας, όχι οι άλλοι. Βασιλικότεροι του βασιλέως!
- Συγγνώμη αλλά αυτό το Έθνος δεν έχει και πολύ ευοίωνο μέλλον. "Να δεις τί σού 'χω για μετά"...
Υ.Γ. οι τελευταίες σειρές της επιστολής που έστειλε ο Τσίπρας(!!!!) στην μάνα του Ζακ. Μην ρωτήσετε αν έστειλε και σε άλλα θύματα βίας παρόμοια επιστολή. Είπαμε, κάθε ζωή δεν έχει την ίδια αξία....
"...Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα και πάλι να σας εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήριά μου και να σας προσκαλέσω σε συνάντηση την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην Αθήνα.
Η απώλεια του Ζακ δεν θα ξεχαστεί, τουλάχιστον από όσους και όσες από εμάς παραμένουμε αφοσιωμένοι στον αγώνα για μια κοινωνία που η ανθρώπινη ζωή θα είναι η υπέρτατη αξία.
Με εκτίμηση,
Αλέξης Τσίπρας. "
